Grote schimmelplekken op het plafond, een houten vloer met centimeters hoge bobbels er in en emmers waar doorlopend water in drupt. Dat er iets mis is met het huisje van oud-zeeman Theo Hassink is overduidelijk. En dat weet hij zelf ook. Maar hij begint langzaam te capituleren en gooit inmiddels de volgelopen emmers niet eens meer leeg. "Het heeft toch geen zin."

Theo had verwacht zijn oude dag te kunnen slijten in zijn bijzondere huisje in Egmond aan Zee. Met een bovenverdieping die helemaal is ingericht als de binnenkant van een boot, voelde de 84 jaar oude IJslandvaarder zich helemaal thuis. Tot storm Poly.

De zomerstorm rukte een deel van zijn dak weg, met de huidige situatie als gevolg. "Mijn ramen waren stukgeslagen door stukken vallend hout, het water kwam daardoor met bakken tegelijk naar binnen. Het was echt even paniek." (tekst gaat verder onder de foto)



Na een telefoontje naar Interpolis kwamen een schoonmaakbedrijf en een glaszetter opruimen en de kapotte ruiten repareren. Ook een schade-expert klopte bij Theo aan om te kijken wat er aan het dak gedaan kon worden. "Dat was een zeer kundige man met verstand van zaken die ook meteen wist wat er moest gebeuren. Helaas bleef het daarna stil", vertelt Theo aan NH, mediapartner van Streekstad Centraal.

"Het is onbegrijpelijk en onbeschoft, ze negeren mij gewoon totaal. Ik hoef echt niet het onderste uit de kan, mijn dakterras hoef ik niet meer terug, ik wil gewoon dat mijn huis weer waterdicht wordt gemaakt. Daar heb ik toch al die jaren premie voor betaald?", gaat hij verder.

NH heeft met verzekeraar Interpolis gebeld om te vragen waarom er geen actie ondernomen is. Daar beloven ze nog eens naar de zaak te gaan kijken en contact op te nemen met Theo. "We vinden het natuurlijk een hele vervelende situatie en hopen dat meneer zo snel mogelijk weer fijn in zijn huis kan wonen." (tekst loopt door onder de foto)



Een telefoontje naar het bouwbedrijf dat namens Interpolis de schade heeft opgenomen levert meer op. "Wij hebben geconstateerd dat er achterstallig onderhoud is en hoe vervelend ook, dat wordt niet gedekt door de verzekeraar. Er is nog een schade-expert van een ander bedrijf gekomen voor een second opinion en die heeft hetzelfde geconcludeerd. Het is natuurlijk heel triest maar hij is zelf verantwoordelijk voor de schade aan zijn dak."

Theo bestrijdt die constatering: "Alles was kurkdroog voor die storm. Ze doen nu net alsof mijn huis een krot is maar dat is niet zo. Het is gewoon een manier om er makkelijk onderuit te komen. Die storm was zo heftig. Dat is de oorzaak en niks anders. Mijn huis is nu een zinkend schip en mijn verzekeraar laat me stikken.



Als een van de laatste IJslandvaarders viste hij met 20 graden onder nul wekenlang op kabeljauw, hij is wel wat gewend. Met veel gevoel voor understatement noemt hij de huidige omstandigheden dan ook 'ongemak'. Maar beter wordt het er niet op, want inmiddels heeft ook de verwarmingsketel er de brui aan gegeven. Ook de elektriciteit heeft hij in het grootste gedeelte van zijn huis afgesloten vanwege het gevaar op kortsluiting.

Theo heeft zich nu teruggetrokken op het nog enige droge stukje woonkamer aan de voorkant van zijn huis. Hij slaapt al maanden op een matras in een hoek. "Het is steenkoud, ik kan niet douchen en moet afwassen met koud water. Het begint nu op de Titanic te lijken. Over mezelf maak ik me niet druk, maar mijn mooie huisje gaat naar de haaien. Je ziet het aftakelen, dat is gewoon heel verdrietig."