Het was een begrip in Overdie en ver daarbuiten: Chinees restaurant Hong Kong in de Hadewijchstraat. Maar wie daar nu langsfietst voor een maandmenu of gewoon voor wat loempia's, vindt de deur in het slot. Hong Kong is leeggehaald. "Onze heerlijke oude vertrouwde Chinees is er niet meer."

Wie in de buurt woont zal het niet gemist hebben. Ineens werd het leeg achter de ramen. En wie het vertrouwde nummer van de afhaalchinees belt - Alkmaar Centraal heeft dat natuurlijk ook gedaan - hoort een akelig tuut-tuut-tuut. Dat is het geluid van bedrijfsbeëindiging. "Ja, het staat al even leeg hoor", bevestigt een buurtbewoner. "Het wordt ook echt een rommeltje." (tekst gaat door onder de foto)



Mark van Wonderen legt de verdwijnende cultuur van het 'Chin. Ind. Spec. Rest.' al jaren vast, op Twitter, op zijn website en in zijn veelgelezen boek, dat is inmiddels is uitverkocht. Hij hoort er van op als Alkmaar Centraal hem vertelt dat ook Hong Kong ter ziele is: "Echt zonde. Ik kwam daar vaak, uit een soort traditie", vertelt Van Wonderen, vertrouwd in de regio en een vast bezoeker van het AZ-stadion. "We gingen daar wel eten als er een AZ-wedstrijd was. Dan deden ze speciaal voor ons het restaurantgedeelte open."

Want dat restaurantgedeelte, dat was al even dicht, wist ook Van Wonderen. "Dat is vaak hoe het gaat. Het restaurant doen ze dan al dicht, de afhaal blijft nog even." Geen plaatjes met waxinelichtjes meer, nog wel de bekende witte plastic bakjes. Het kondigt niet zelden het einde aan. "Het gebeurt heel vaak. Hoeveel Chinese restaurants zijn er in Alkmaar nog over?" We komen met moeite tot een handvol als we samen tellen. "Het past in de trend. Dit gaat al een jaar of tien zo." (tekst gaat door onder de foto)



De keuken van de 'Hollandse Chinees', met klassiekers als haaienvinnensoep, foeyonghai, tjaptjoi en natuurlijk kroepoek (ook al is dat laatste eigenlijk Indonesisch) - die keuken staat onder druk. De gerechten zijn minder populair dan vroeger, dat begrijpt Van Wonderen ook wel. "Het was heel lang zo'n beetje het enige dat er was. Als ik met mijn ouders uit eten ging, dan gingen we in Bergen naar De Oude Prins. Of naar de Chinees in Warmenhuizen." Inmiddels is er domweg meer keuze.

Maar de belangrijkste oorzaak voor het verdwijnen van deze restaurants is volgens Van Wonderen pensionering. "Deze restaurants zijn vaak in de jaren 70 ontstaan. Die generatie gaat nu met pensioen. En er zijn vaak geen opvolgers." Want het is hard werken. Werkweken van 80 uur zijn geen uitzondering. En daar zien jongeren geen heil meer in, die investeren liever in een sushi-restaurant of in een ander carrièrepad.

Soms spelen er ook financiële problemen, weet Van Wonderen. "Dan zie je vaak dat ze zomaar weg zijn. Het is een gesloten cultuur. Gezichtsverlies, dat wil je voorkomen. Dus dan lijkt het voor ons alsof ze met de noorderzon vertrekken." En zo lijkt het ook bij Hong Kong te zijn gegaan. "Het was ineens stil", zegt de buurtbewoner schouderophalend. Achter hem het verlaten pand, met nog wat dozen op de stoep. Het is duidelijk voorbij, erkent ook de buurtbewoner. "Maar ik zal het zelf niet heel erg missen hoor."