Als kinderen op het schoolplein vertellen wat ze willen worden, hoor je het waarschijnlijk al heel snel voorbijkomen. De een ziet een carrière als piloot voor zich, de ander wil astronaut worden en er zit altijd een brandweerman tussen. Sommigen maken daar echt werk. De 60-jarige Koos Polderman is er daar ééntje van. Maar hij vindt het mooi geweest. Na 36 jaar stopt hij bij de brandweer. Donderdag nam het korps afscheid van Koos.

Even voor 20:00 uur komt de brandweer met meerdere wagens ter plaatse op het Ritsevoort in Alkmaar. Op het dak bij Eetcafé Pluim staan twee mensen die gered moeten worden. Brandweerman Koos gaat met de hoogwerker poolshoogte nemen. Maar wie zijn dat nou? Op het dak wordt hij verrast door zijn eigen kinderen. "Dit vind ik heel mooi", zegt hij. Dat zijn carrière als vrijwilliger bij de brandweer eindigt met familie is eigenlijk logisch. Net als broer Marcel en eerder ook zijn vader schiet Koos te hulp als er brand is. "Pa was 32 jaar brandweerman, dus ik heb het wel langer volgehouden", lacht hij. Maar het brandweervak gaat niet altijd over rozen. Je helpt namelijk niet alleen een kat uit de boom of geeft voorlichting, maar staat ook paraat bij heftige noodsituaties. Sterker nog: het korps doet een stap extra, wanneer anderen juist afhaken. "Sommige branden blijven je echt wel bij." (tekst gaat verder onder de foto)



In de zomer van 1989 ontstaat brand in een Italiaans restaurant. Het vuur verspreidt zich snel en slaat over op de bovenwoning. Een 33-jarige vrouw en twee van haar kinderen overleven het niet. De brand eindigt als een klein berichtje in de krant, maar Koos denkt nog geregeld aan die bewuste negentiende augustus. "Het was mijn eerste brand met dodelijke slachtoffers. We hebben de lichamen geborgen en dat vergeet je echt nooit meer. Later hoorde ik dat het ging om de zus van comédienne Karin Bloemen. Het blijft een verschrikkelijke gebeurtenis."

In de jaren dat Koos de brandweerslang uitrolde zijn diverse zaken ingrijpend veranderd bij de hulpdienst. De brandweerpakken werden moderner, de bluswagens geavanceerder. Maar ook brak de tijd van hervormingsplannen aan. Zo werd acht jaar geleden de brandweer overgeheveld van gemeente naar veiligheidsregio. En vandaag de dag staat de rol van de vrijwilliger in de professionele hulporganisatie ter discussie. "Er is veel veranderd en dat vind ik wel lastig. Ik heb zoveel mooie herinneringen gemaakt, maar er komen steeds minder nieuwe bij. Het is eigenlijk mijn brandweer niet meer. Het is de brandweer van een nieuwe generatie geworden." (tekst gaat verder onder de foto)



Terug naar de grote verrassingsavond. Inmiddels zijn de kinderen van het dak 'gered'. Het gezelschap vertrekt in meerdere brandweerwagens richting het Waagplein. Daar wordt Koos getest op zijn kwaliteiten. Bij onze verslaggever in de wagen zit ook zoon Jim. "Ik heb hoogtevrees, dus ik vond het niet erg prettig om op het dak te staan", zegt hij. "Het duurde nog best lang ook."

Ondertussen zijn de brandweerwagens, of beter, tankautospuiten aangekomen op het Alkmaarse uitgaansplein. Koos krijgt de opdracht om water uit de gracht te halen en vervolgens drie pionnen met zijn team omver te spuiten. Bevelvoerder Dennis heeft er alle vertrouwen in: "Laat die 36 jaar aan kunde maar zien. De tijd start wanneer jullie uit de wagen komen en stopt als jullie weer wegrijden." Koos rent in het rond en hoopt samen met zijn ploeg de beste tijd neer te zetten. In deze periode vertrekken meer brandweermannen bij het korps en allemaal krijgen ze dezelfde opdracht. (tekst gaat verder onder de foto)



Als afsluiter krijgt de groep een ijsje en kan het napraten beginnen. "Dat smaakt goed", zegt de afzwaaiende vrijwilliger. "De veiligheidsregio trakteert", grapt een ander. Koos Polderman zwaait af als brandweervrijwilliger, maar zijn 'gewone' baan bij de veiligheidsregio blijft natuurlijk wel, daar zorgt hij voor de opleidingen.